SAKRAMENT MAŁŻEŃSTWA
Ślub konkordatowy
Narzeczeni zgłaszają się – nie wcześniej niż 6 miesiący przed datą ślubu – do USC po dokumenty potwierdzające brak przeszkód do zawarcia małżeństwa (2 egzemplarze) oraz formularze potwierdzenia ślubu konkordatowego (3 egzemplarze).
W kancelarii parafialnej (narzeczonej lub narzeczonego – Parafianinem jest się przez fakt zamieszkiwania na danym terenie przez minimum 3 miesiące) przedstawiają:
- Metryki chrztu (wydane nie wcześniej niż 6 miesięcy przed datą ślubu)
- Dokumenty USC (3 egzemplarze)
- Zaświadczenia o przygotowaniu (kurs i Poradnia Rodzinna)
- Ostatnie świadectwa z lekcji religii.
Na podstawie dokumentów spisywany jest protokół badania narzeczonych (warunkiem jest fizyczna obecność dwojga narzeczonych) i przyjmowane są zapowiedzi (druga strona otrzymuje prośbę do swego proboszcza o ich wygłoszenie; po wygłoszonych zapowiedziach dostarcza stosowny dokument do parafii, w której spisano protokół).
Jeśli ślub ma odbyć się w parafii innej niż parafia obu stron nupturientów w jednej z tych parafii narzeczeni proszą o wystawienie tzw. substytucji (tj. zgody na załatwienie wszelkich formalności w parafii ślubu) lub po załatwieniu wszelkich formalności w jednej z parafii narzeczonych otrzymują tzw. licencję do parafii ślubu, na podstawie której spisujemy akt ślubu w parafii ślubu).
W tygodniu poprzedzającym datę ślubu narzeczeni zgłaszają się do kancelarii (w godzinach jej otwarcia), by spisać akt ślubu. Wymagana jest obecność obojga narzeczonych. Należy znać dokładnie dane świadków, tj. imiona i nazwisko; wiek, wyznanie, adres – dane zgodne z ich dowodami osobistymi!). Wtedy też składają ofiarę przy okazji ślubu.
W dniu ślubu świadkowie na 15 minut przed Mszą zgłaszają się z dowodami tożsamości do zakrystii i podpisują dokumenty cywilne i kościelne). Do zakrystii też proszeni są: operator wideo i fotograf.
LITURGIA SAKRAMENTU
DIALOG WSTĘPNY
Po homilii wszyscy wstają, a narzeczem zbliżają się do ołtarza i stają przed kapłanem. Kapłan mówi do narzeczonych:
N. i N, wysłuchaliście słowa Bożego i przypomnieliście sobie znaczenie ludzkiej miłości i małżeństwa. W imieniu Kościoła pytam was, jakie są wasze postanowienia.
Następnie kapłan zadaje im pytania dotyczące dobrowolnej zgody na małżeństwo, woli wytrwania w wierności oraz gotowości na przyjęcie i wychowanie potomstwa.
N. i N., czy chcecie dobrowolnie i bez żadnego przymusu zawrzeć związek małżeński?
Narzeczeni: Chcemy.
Czy chcecie wytrwać w tym związku w zdrowiu i w chorobie, w dobrej i zlej doli, aż do końca życia?
Narzeczeni: Chcemy.
Następne pytanie można opuścić, jeżeli przemawiają za tym okoliczności, np. starszy wiek narzeczonych.
Czy chcecie z miłością przyjąć i po katolicku wychować potomstwo, którym was Bóg obdarzy?
Narzeczeni: Chcemy.
HYMN DO DUCHA ŚWIĘTEGO
Kapłan mówi:
Prośmy Ducha Świętego, aby uświęcił ten związek i dał narzeczonym łaskę wytrwania. Niech ich miłość przez Niego umocniona, stanie się znakiem miłości Chrystusa i Kościoła.
Wszyscy stojąc śpiewają trzy zwrotki hymnu do Ducha Świętego.
1. O Stworzycielu, Duchu, przyjdź,
Nawiedź dusz wiernych Tobie krąg.
Niebieską łaskę zesłać racz
Sercom, co dziełem są Twych rąk.
Z następnych zwrotek wybiera się jedną:
2. Pocieszycielem jesteś zwań
I Najwyższego Boga dar.
Tyś namaszczeniem naszych dusz,
Zdrój żywy, miłość, ognia żar.
3. Ty darzysz łaską siedemkroć,
Bo moc z prawicy Ojca masz.
Przez Boga obiecany nam,
Mową wzbogacasz język nasz.
4. Światłem rozjaśnij naszą myśl,
W serca nam miłość świętą wlej
I wątłą słabość naszych ciał
Pokrzep stałością mocy Twej.
5. Nieprzyjaciela odpędź w dal
I Twym pokojem obdarz wraz.
Niech w drodze za przewodem Twym
Miniemy zło, co kusi nas.
Zawsze śpiewa się zakończenie:
6. Daj nam przez Ciebie Ojca znać,
Daj, by i Syn poznany był.
I Ciebie, jedno tchnienie Dwóch,
Niech wyznajemy z wszystkich sił. Amen.
ZAWARCIE MAŁŻEŃSTWA
Kapłan zwraca się do narzeczonych, aby wyrazili zgodę małżeńską:
Skoro zamierzacie zawrzeć sakramentalny związek małżeński, podajcie sobie prawe dłonie i wobec Boga i Kościoła powtarzajcie za mną słowa przysięgi małżeńskiej.
Narzeczeni zwracają się do siebie i podają sobie prawe dłonie. Kapłan wiąże je końcem stuły.
Narzeczony powtarza za kapłanem:
JA N., BIORĘ CIEBIE, N., ZA ŻONĘ* I ŚLUBUJĘ CI* MIŁOŚĆ,* WIERNOŚĆ* I UCZCIWOŚĆ MAŁŻEŃSKĄ* ORAZ ŻE CIĘ NIE OPUSZCZĘ AŻ DO ŚMIERCI.* TAK MI DOPOMÓŻ, PANIE BOŻE WSZECHMOGĄCY,* W TRÓJCY JEDYNY,* I WSZYSCY ŚWIĘCI.
Następnie powtarza narzeczona:
JA, N. BIORĘ CIEBIE, N., ZA MĘŻA* I ŚLUBUJĘ CI* MIŁOŚĆ,* WIERNOŚĆ* I UCZCIWOŚĆ MAŁŻEŃSKĄ* ORAZ ŻE CIĘ NIE OPUSZCZĘ AŻ DO ŚMIERCI.* TAK MI DOPOMÓŻ, PANIE BOŻE WSZECHMOGĄCY,* W TRÓJCY JEDYNY,* I WSZYSCY ŚWIĘCI.
Jeżeli narzeczeni nie mogą mówić, podpisują formułę wobec kapłana lub innymi znakami wyrażają zgodę na małżeństwo.
POTWIERDZENIE MAŁŻEŃSTWA
Kapłan mówi:
„Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela” (Mt 19.6) Małżeństwo przez was zawarte, ja powagą Kościoła katolickiego potwierdzam i błogosławię w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Wszyscy: Amen.
Kapłan usuwa stułę.
BŁOGOSŁAWIEŃSTWO OBRĄCZEK
Kapłan mówi:
Niech Bóg + pobłogosławi te obrączki, które macie sobie wzajemnie nałożyć jako znak miłości i wierności.
Wszyscy: Amen.
B. Albo:
Pobłogosław, Boże, te obrączki, które poświęcamy + w Twoim imieniu; Spraw, aby ci, którzy będą je nosić, dochowali sobie doskonałej wierności, trwali w Twoim pokoju, pełnili Twoją wolę i zawsze się miłowali. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wszyscy: Amen.
C. Albo:
Boże, pobłogosław + i uświęć Twoich poddanych, którzy się miłują; a te obrączki, oznaczające wierność, niech pobudzają ich do wzajemnej miłości. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wszyscy: Amen.
NAŁOŻENIE OBRĄCZEK
Kapłan mówi:
Na znak zawartego małżeństwa nałóżcie sobie obrączki.
Mąż nakłada na serdeczny palec żony obrączkę przeznaczoną dla niej, mówiąc:
N., przyjmij tę obrączkę jako znak mojej miłości i wierności. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Także żona nakłada na serdeczny palec męża obrączkę przeznaczoną dla niego, mówiąc:
N. przyjmij tę obrączkę jako znak mojej miłości i wierności. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.